خط کشی طولی
تعریف خط کشی طولی
خطوط طولی، خطوطی هستند که در امتداد مسیر حرکت، بر روی سطح سواره رو اجرا می‌گردند و عمدتاً برای مشخص کردن مرز بین خطوط عبوری هم جهت، جداسازی وسایل نقلیه‌ای که در دو جهت مخالف هم در حال حرکت هستند، تعیین حریم روسازی و آگاه کردن رانندگان از حریم راه و مشخص کردن خطوط ویژه به کار می‌روند.
در مناطق مختلف شهری و بین شهری پهنای خط کشی طولی و فاصله پر و خالی بین آ‌ن‌ها بر حسب نوع راه و موقعیت آن متفاوت می‌باشد.
چنانچه در خط کشی طولی (خط کشی را‌ه‌ها) از خطوط منقطع برای مشخص کردن محل‌های خطر و یا نزدیک شدن به خطر استفاده شود، طول خطوط پُر باید بزرگ‌تر از طول فاصلۀ خالی بین آ‌ن‌ها باشد. طول خطوط پُر بین ۲ تا ۳ برابر طولِ فواصل خالی بین آ‌ن‌هاست. طول و فاصلۀ بین پاره خط‌ها در مناطق مسکونی از مقادیر مشابه آ‌ن‌ها در مناطق غیر مسکونی، برای تفکیک و جلب توجه بیشتر رانندگان، کمتر است.
